Loondiscriminatie kost Disney miljoenen – ben jij de volgende?

Disney, het bedrijf van sprookjes en magie, blijkt ook een andere kant te kennen. In een rechtszaak over loondiscriminatie werd het bedrijf beschuldigd van het structureel onderbetalen van vrouwelijke werknemers. De uitkomst? Een schikking van 43 miljoen dollar. Negenduizend vrouwelijke medewerkers trokken samen op om de loonkloof bij Disney aan te vechten. Maar hoe anders is de situatie in Nederland? Hebben wij ook te maken met loondiscriminatie

Disney's miljoenenafspraak
De rechtszaak draaide om een pijnlijk patroon: vrouwelijke werknemers verdienden minder dan mannelijke collega's. Mannen met dezelfde functie – en soms zelfs minder ervaring – verdienden tienduizenden dollars meer. Een onderzoek naar Disney's personeelsbeleid bracht zelfs verschillen tot 58% aan het licht. Het schikkingsbedrag lijkt op het eerste gezicht fors, maar staat in schril contrast met de 150 miljoen dollar die vrouwen bij Disney in acht jaar misliepen. Interessant genoeg kwam de ongelijkheid mede voort uit het baseren van salarissen op eerder verdiende lonen – een praktijk die hier in Nederland ook nog steeds voorkomt.

Disney's schikking toont dat bedrijven niet immuun zijn voor claims over loondiscriminatie. En hoewel het bedrijf zelf spreekt van een "oplossing zonder schuld te erkennen", zijn de cijfers duidelijk. Dit roept de vraag op hoe we in Nederland omgaan met gelijk loon voor gelijk werk.

Loonkloof in Nederland: een stil probleem
In Nederland hebben we inmiddels al bijna vijftig jaar wettelijke kaders om loondiscriminatie tegen te gaan. Toch verdienden vrouwen in 2022 gemiddeld 13% minder per uur dan mannen, blijkt uit cijfers van het CBS. Zelfs als je corrigeert voor factoren zoals werkervaring en opleidingsniveau, blijft er een onverklaarbaar verschil bestaan: 7% in het bedrijfsleven en 2% bij de overheid. Dat lijkt misschien klein, maar over een heel werkend leven is dat het niet.

Wat opvalt, is dat zaken zoals die tegen Disney in Nederland weinig voorkomen. Niet omdat loondiscriminatie hier niet gebeurt, maar omdat rechtszaken hierover zeldzaam zijn. Neem bijvoorbeeld de zaak bij Wehkamp, waar een vrouwelijke bedrijfsjurist 1.000 euro minder verdiende dan haar mannelijke collega met minder ervaring. Ondanks steun van het College voor de Rechten van de Mens verloor ze haar baan en moest ze genoegen nemen met een schikking. Geen publieke schande voor het bedrijf, geen miljoenenvergoeding, en vooral: geen structurele verandering.

Nederland kiest vaak voor overleg en nuance als het gaat om gevoelige kwesties. De recente Europese richtlijn die vanaf 2026 loontransparantie verplicht stelt, is een stap vooruit. Bedrijven moeten transparant zijn over beloningsverschillen en die aanpakken. Maar gaat dat genoeg zijn? Of blijven we hangen in vrijblijvende rapportages en goede bedoelingen?

Wat kunnen we leren van Disney?
Deze case van Disney is geen sprookje, maar een waarschuwing. Bedrijven moeten zich afvragen of hun beloningsbeleid niet onbedoeld discriminerend werkt. Want of het nu gaat om bewust beleid of onbewuste patronen, de impact blijft hetzelfde. Gelijke beloning is geen luxe, maar een basisprincipe.